Podczas robienia zdjęcia, często nie mamy czasu na zastanawianie się jaka kompozycja będzie najbardziej pasowała i jak ustawić aparat, dlatego najlepiej zgłębić tą wiedzę przed wyjściem w teren. Ponadto wiedza o kompozycji jest nam potrzebna do innych dziedzin takich jak rysunek czy malarstwo.

---

Naucz się rysować z kursem nauki DOMIN, najlepszy kurs rysunkowy w Polsce!

---

1. Linia horyzontu ~kompozycja linowa

Pierwszym błędem początkującego fotografa jest przekrzywienia linii horyzontu dla dodania dynamiki zdjęciu lub innych pobudek. Jednak to zwykle np przy fotografii morza wygląda jakby ze zdjęcia wypływała woda.

W większości zdjęć (chyba ze czegoś innego wymaga koncepcja) stosujemy prosty horyzont. Można go umieścić go w dowolnym miejscu w zależności co chcę się na zdjęciu ukazać. Im wyżej umieścimy horyzont tym więcej spodu zdjęcia pokażemy czyli np. rozległego jeziora czy pola trzcin. Jeśli zaś nasz horyzont umieścimy nisko to możemy skupić uwagę widza na pięknie układających się chmurach. Zwykle jeśli nasza kompozycja opiera się na horyzoncie będzie statyczna

2. Linie wiodące ~kompozycja dynamiczna

To narzędzie pozwoli na wprowadzenie dynamiki do zdjęcia. Jeśli nasz teren ma silne dominanty w postaci ulic, rur czy mostów to warto dostosować zdjęcie aby ukazać te szczegóły. Poprzez wykorzystanie tych ulic jako linii biegnących do horyzontu możemy wprowadzić głębie na zdjęciu i zatrzymać wzrok oglądającego na dłużej.

3. Trójpodział

Kolejnym podejściem do fotografii jest zastosowanie siatki 9 prostokątów z 4 punktami szczególnymi na przecięciu. Dzięki oparciu kompozycji na tych punktach można stworzyć ciekawe ujęcia, które naturalnie nas zainteresują, co zostało udowodnione przez greckiego filozofa, ale o tą ciekawostkę zostawię na deser-na koniec artykułu:)

Stosując tą siatkę staraj się aby twoje najciekawsze punkty znalazły się na punktach szczególnych. Umieszczamy tam to na czym chcemy zwrócić uwagę widza czyli np przewrócony konar, jadący samochód czy różowego słonia.

4. Kompozycja otwarta/zamknięta

Najłatwiej tutaj wyjaśnić na przykładzie. W kompozycji zamkniętej uchwycimy cały obiekt, bez ucinania. Kompozycja otwarta stanowi wycinek jakiegoś kadru, czyli np. chcemy uchwycić tylko wielkość kopuły więc ucinamy resztę. Oczywiście korzystając z innych reguł np trójpodziału.

5. Kompozycja centralna

Polega na umieszczeniu rzeczy/ człowieka na którym chcemy się skupić w centrum naszego kadru. Zwykle jest to bardziej statyczne ujęcie.

6. Obramowanie zdjęcia

Ten zabieg jest popularny jeśli chcemy pokazać głębie jakiegoś ujęcia, albo chcemy się skupić na podróży oczu widza żeby przeszły jakaś drogę i później trafiły do centralnego punktu na zdjęciu.

7. Kompozycja symetryczna

To kompozycja, na której ukażemy symetryczność, powtórzenie. Można stosować np w kościołach kiedy cały plan jest jednakowy z obydwu stron ale także, na zdjęciu którego jakieś dwa elementy są symetryczne.

7. Ciąg Fibonacciego, złota liczba i złoty trójkąt

Teraz obiecany deser:) Zaczniemy od teorii o ciągu fibonacciego, odkrył go włoski matematyk Leonard z Pizy o przydomku Fibonacci. Jest to ciąg liczb naturalnych, z których każda kolejna liczba jest określona rekurencyjnie- czyli zależy od poprzednich. Pierwszą liczbą jest 0, kolejną 1, a każda kolejna jest sumą dwóch poprzednich.

0 1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 144 233 itd.

Ciąg Fibonacciego ma ogromny związek ze złotą liczbą. Złota liczba powstaje poprzez podzielenie odcinka w specyficzny sposób: stosunek długości dłuższego odcinka do krótszego musi być równy stosunkowi całego odcinka do dłuższego odcinka.